"Nie ma nic w umyśle, czego by przedtem nie było w zmysłach" (Arystoteles)

Integracja sensoryczna to zdolność dziecka do odczuwania, rozumienia i organizowania informacji dostarczanych przez zmysły z otoczenia oraz z własnego organizmu. Mówiąc w skrócie, integracja sensoryczna pozwala segregować, porządkować i składać razem pojedyncze bodźce w pełne funkcje mózgu. Gdy funkcje te są zrównoważone, motoryka ciała łatwo dostosowuje się do otoczenia, umysł łatwo przyswaja informacje, a „dobre” zachowanie pojawia się w sposób naturalny. Integracja sensoryczna wpływa także na rozwój dziecka, zdolność do nauki i samoocenę.

Terapia integracji sensorycznej ma postać ukierunkowanej zabawy w której dziecko chętnie uczestniczy i ma przekonanie, że tworzy zajęcia wspólnie z terapeutą.Podczas terapii nie uczy się dzieci konkretnych umiejętności. Cel terapii skoncentrowany jest na poprawie integracji pomiędzy zmysłami w układzie nerwowym. W pracy tą metodą, terapeuta stymuluje zmysły dziecka oraz usprawnia takie zakresy jak np: motoryka mała, motoryka duża, koordynacja wzrokowo-ruchowa.     

Nieprawidłowości w funkcjonowaniu któregoś z układów sensorycznych mogą skutkować
następującymi zaburzeniami:
- nieprawidłowym napięciem mięśniowym
- problemami z koncentracją uwagizbyt dużą ruchliwości
- niezgrabnością ruchową
- problemami z opanowaniem nowych umiejętności ruchowych takich jak jazda na rowerze
- problemami w czynnościach precyzyjnych takich jak pisanie, cięcie, rysowanie, nawlekanie
- problemami z opanowaniem umiejętności czytania i pisania
- nadwrażliwością na dotyk manifestującą się unikaniem niektórych ubrań, zabaw w piasku,      zabaw plasteliną
- unikaniem huśtawek, zjeżdżalni, karuzeli lub nadmiernym poszukiwaniem tego typu zabaw
- unikaniem miejsc zatłoczonych
- nadwrażliwością na hałas
- unikaniem niektórych smaków
- nadwrażliwością na światło